Jump to content

Pagsasao a Sardo

Manipud iti Wikipedia, ti nawaya nga ensiklopedia
(Naibaw-ing manipud iti ISO 639:sc)
Sardo
Sardu, Limba / Lingua Sarda
Patubo itiItalia
RehionSardinia
Patubo a mangisasao
(ca. 1 a riwriw ti nadakamat idi 1993–2007)[1]
Opisial a kasasaad
Opisial a mangisasao
 Sardinia
Pakabigbigan a minoridad
a pagsasao
Nagalagadkodigo ti Limba Sarda Comuna
Kodkodigo ti pagsasao
ISO 639-1sc
ISO 639-2srd
ISO 639-3srd – inklusibo a kodigo
Agmaymaysa a kodkodigo:
sro – Kampidanes
src – Logudores
Linguaesperio51-AAA-s +(Korso-Sardo), 51-AAA-pd & -pe
Dagiti pagsasao ken dialekto ti Sardinia. Ti Sardo ket namarisan iti duyaw ken kahel.
Aglaon daytoy nga artikulo kadagiti simbolo ti ponetiko ti IPA. No awan ti maitunos a suporta ti panangipaay, mabalin a makitam dagiti marka-ti-saludsod, kahon, wenno sabali pay a simbolo imbes a dagiti karakter ti Unicode.

Ti Sardo (Logudores: sardu/saldu, limba sarda Kampidanes: asardu/sadru, lingua sarda) ket pagsasao a Romanse ket insasao ti kaaduan iti isla ti Sardinia (Italia). Daytoy ket isu ti kakonserbatibuan kadagiti sasao a Romanse iti termino iti ponolohia ken naindayegan iti Paleosardo a subestrato. Manipud idi 1997, dagiti pagsasao ti Sardinia ket nasalaknibanen babaen kadagiti rehional ken nailian a linteg. Adda met dagiti nadumaduma a naisurat nga algaden, a mairaman ti Limba Sarda Comuna (Kadawyan a Pagsasao a Sardo), ket napartuaten iti panagpadas a panangitipon kadagiti dua a karuay ti pagsasao. Daytoy nga alagaden ket kumadua nga opisial ti Italiano no maisasao idiay Sardinia.[2]

Dagiti nota

[urnosen | urnosen ti taudan]
  1. ^ Sardo iti Ethnologue (maika-17 nga ed., 2013)
    Kampidanes iti Ethnologue (maika-17 nga ed., 2013)
    Logudores iti Ethnologue (maika-17 nga ed., 2013)
  2. ^ http://www.sardegnacultura.it/linguasarda/limbasardacomuna/

Dagiti nagibasaran

[urnosen | urnosen ti taudan]
  • Massimo Pittau, La lingua Sardiana o dei Protosardi, Cagliari, 1995
  • Alberto G. Areddu, Le origini "albanesi" della civiltà in Sardegna, Napoli 2007
  • Gerhard Rohlfs, Le Gascon, Tübingen, 1935.
  • Johannes Hubschmid, Sardische Studien, Bern, 1953.
  • Max Leopold Wagner, Dizionario etimologico sardo, Heidelberg, 1960–1964.
  • Giulio Paulis, I nomi di luogo della Sardegna, Sassari, 1987.
  • Giulio Paulis, I nomi popolari delle piante in Sardegna, Sassari, 1992.
  • Massimo Pittau, I nomi di paesi città regioni monti fiumi della Sardegna, Cagliari, 1997.
  • Giuseppe Mercurio, S'allega baroniesa. La parlata sardo-baroniese, fonetica, morfologia, sintassi, Milano, 1997.
  • H.J. Wolf, Toponomastica barbaricina, Nuoro, 1998.
  • Eduardo Blasco Ferrer, Storia della lingua sarda, Cagliari, 2009.
  • Eduardo Blasco Ferrer, Paleosardo. Le radici linguistiche della Sardegna neolitica, Berlin, 2010.

Dagiti akinruar a silpo

[urnosen | urnosen ti taudan]