Pagsasao a Haruai

Manipud iti Wikipedia, ti nawaya nga ensiklopedia
(Naibaw-ing manipud iti ISO 639:tmd)
Waibuk
Haruai
Patubo itiPapua Baro a Guinea
RehionProbinsia ti Madang
Patubo a mangisasao
2,000 (2000)[1]
Piawi
  • Waibuk
Dagiti dialekto
  • Amianan (Hamil)
  • Tengnga (Mambar)
  • Abagatan (Arama)
Kodkodigo ti pagsasao
ISO 639-3tmd
Glottologharu1245
ELPHaruai

Ti pagsasao a Haruai (ammo pay a as Harway) ket maysa kadagiti dua a pagsasao ti pamilia a Piawi ti Baro a Guinea. Ti pagsasao ket nagbulbulod manipud iti Kalam. Dagiti ubbing a lallaki ket mabalinda nga ammo iti agsao iti Kobon ken Tok Pisin, ngem adu kadagiti Haruai ket monolingual. Daytoy ket ammo pay a kas Waibuk, Wiyaw, Wovan, ken Taman. Dagiti dialekto ket ti Amianan a Waibuk (Hamil), Tengnga a Waibuk (Mambar), Abagatan a Waibuk (Arama); nasansanay ti maiparit a balikas ngem saan a mangpawil iti pannakisarita.

Bibliograpia[urnosen | urnosen ti taudan]

  • Bernard Comrie, 1988, ‘Haruai verb structure and language classification in the Upper Yuat’. Language and Linguistics in Melanesia 17: 140–160.
  • Comrie, 1989, ‘Haruai attributes and processing explanations for word order’. In F.J. Heyvaert and F. Steurs, eds.: Worlds Behind Words: Essays in Honour of Prof. Dr. F.G. Droste on the Occasion of his Sixtieth Birthday. (Symbolae Facultatis Litterarum et Philosophiae Lovaniensis, Series C Linguistica, volume 6), 209–215. Leuven: Leuven University Press.
  • Comrie, 1990, ‘Lexical variation and genetic affiliation: The case of Haruai’. In Jerold A. Edmondson, Crawford Feagin, and Peter Muhlhausler, eds.: Development and Diversity: Linguistic Variation Across Time and Space: A Festschrift for Charles-James N. Bailey (Summer Institute of Linguistics and the University of Texas at Arlington Publications in Linguistics 92), 461–466. Dallas: Summer Institute of Linguistics and Arlington: University of Texas at Arlington.
  • Comrie, 1991, ‘How much pragmatics and how much grammar: the case of Haruai’. In Jef Verschueren, ed.: Pragmatics at Issue, 81–92. Amsterdam: John Benjamins.
  • Comrie, 1991, ‘On Haruai vowels’. In Andrew Pawley, ed.: Man and a Half: Essays in Pacific Anthropology in Honour of Ralph Bulmer, 393–397. Auckland: The Polynesian Society.
  • Comrie, 1993, ‘The phonology of heads in Haruai’. In Greville G. Corbett, Norman M. Fraser, and Scott McGlashan, eds.: Heads in Grammatical Theory, 36–43. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Comrie, 1993, ‘Some remarks on causatives and transitivity in Haruai’. In Bernard Comrie and Maria Polinsky, eds.: Causatives and Transitivity (Studies in Language Companion Series 23), 315–325. Amsterdam: John Benjamins.
  • Comrie, 1995, ‘Serial verbs in Haruai (Papua New Guinea) and their theoretical implications’. In Janine Bouscaren, Jean-Jacques Franckel, Stéphane Robert, eds.: Langues et langage: Problèmes et raisonnement en linguistique, mélanges offerts à Antoine Culioli, 25–37. Paris: Presses Universitaires de France.
  • Comrie, 1998, ‘Switch reference in Haruai: grammar and discourse’. In Marc Janse, ed.: Productivity and Creativity: Studies in General and Descriptive Linguistics in Honor of E.M. Uhlenbeck (Trends in Linguistics. Studies and Monographs 116), 421–432. Berlin: Mouton de Gruyter.
  • Comrie, 1999, ‘Haruai numerals and their implications for the history and typology of numeral systems’. In Jadranka Gvozdanović, ed.: Numeral Types and Changes Worldwide (Trends in Linguistics, Studies and Monographs 118), 95–111. Berlin: Mouton de Gruyter.
  • Comrie, 2001, ‘Haruai kin terms’. In Andrew Pawley, Malcolm Ross, and Darrell Tryon, eds.: The Boy from Bundaberg: Studies in Melanesian Linguistics in Honour of Tom Dutton, 89–95. Canberra: Pacific Linguistics.

Dagiti nagibasaran[urnosen | urnosen ti taudan]

  1. ^ Waibuk iti Ethnologue (Maika-18 nga ed., 2015)